Onbekend terrein verkennen in quantumapparaten
De meeste quantumapparaten zijn gebaseerd op verzamelingen van qubits, ook wel spins genoemd. Deze quantumbits hebben slechts twee energieniveaus, de ‘0’ en de ‘1’. Spins in echte apparaten wisselwerken echter ook met licht en trillingen, bekend als bosonen, wat berekeningen enorm bemoeilijkt. In een nieuwe publicatie in Physical Review Letters tonen Amsterdamse onderzoekers een nieuwe manier om spin-bosonsystemen te beschrijven en die te gebruiken om quantumapparaten efficiënt te configureren in elke gewenste toestand.
Quantumapparaten gebruiken het bijzondere gedrag van quantumdeeltjes om taken uit te voeren die verder gaan dan wat ‘klassieke’ machines kunnen doen, waaronder quantumrekenen, simulatie, detectie, communicatie en metrologie. Deze apparaten kunnen vele vormen aannemen, zoals een verzameling supergeleidende circuits, of een rooster van atomen of ionen die op hun plaats worden gehouden door lasers of elektrische velden.
Bosonen
Ongeacht hun fysieke realisatie worden quantumapparaten doorgaans in vereenvoudigde termen beschreven als een verzameling op elkaar inwerkende quantumbits op twee niveaus, of spins. Deze spins ondergaan echter ook interacties met andere verschijnselen in hun omgeving, zoals licht in supergeleidende circuits, of oscillaties in het rooster van atomen of ionen. Lichtdeeltjes (fotonen) en roostertrillingen (fononen) zijn voorbeelden van bosonen.
In tegenstelling tot spins, die slechts twee mogelijke energieniveaus hebben (‘0’ of ‘1’), is het aantal niveaus voor elk boson oneindig. Hierdoor bestaat er een gebrek aan rekenmethodes voor het beschrijven van spins gekoppeld aan bosonen. In hun nieuwe publicatie overwinnen natuurkundigen Liam Bond, Arghavan Safavi-Naini en Jiří Minář van de Universiteit van Amsterdam, QuSoft en Centrum Wiskunde & Informatica deze beperking door spin-bosonsystemen te beschrijven met behulp van zogenaamde niet-Gaussische toestanden. Elke niet-Gaussische toestand is een combinatie (een superpositie) van veel eenvoudigere Gaussische toestanden.